چهره ی هیچ کس دست خودش نیست.
پس هیچ گاه از آن ایراد نگیرید...
همه زیبا هستند اما هر کس قادر به دیدن آن نیست.
.
.
.
.
شاید من پر از عیب باشم اما تو هم نیستی!
پس برو پیش از شمارش عیب های من
عیب های خود را بشمر...
.
.
.
.
.
گذشته هایت را ببخش زیرا آنها همچون کفش های کودکی ات
نه تنها برایت کوچک اند...
بلکه تو را از گام برداشتن های بلند باز می دارد.